Nazwa

Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne

Ruch jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka, a zwłaszcza małego dziecka. Wpływa korzystnie nie tylko na sprawność fizyczną, ale także na rozwój umysłowy, daje okazję do rozwijania inicjatywy indywidualności i samodzielności; służy do wyrażania emocji, nawiązywania kontaktów i porozumiewania się.


Twórcą metody RUCHU ROZWIJAJĄCEGO jest Weronika Sherborne - - nauczyciel wychowania fizycznego i fizjoterapeuta.



Opracowany przez W. Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka. Prostota i naturalność są głównymi walorami tej metody - stanowią jednocześnie o jej wartości i powodzeniu.

Podstawowe założenia metody to:
... rozwijanie przez ruch:
ˇ świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
ˇ świadomość przestrzeni i działania w niej,
ˇ dzielenie przestrzeni z innymi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.
     Weronika Sherborne wyróżnia w swojej metodzie trzy grupy ruchu. Dzieli je ze względu na występujące podczas ćwiczeń i zabaw ruchowych związki międzyludzkie.

Ćwiczenia "z"


     To ćwiczenia, w których jeden partner jest bierny i poddaje się partnerowi aktywnemu. Ten zaś powinien wykazać postawę opiekuńczą, która wymaga zrozumienia potrzeb i możliwości partnera biernego. Ćwiczenia te budują zaufanie i zrozumienia.


Ćwiczenia "przeciwko"


     Ma uświadomić uczestnikom ich własną siłę przy współdziałaniu z partnerem. Partner, który broni się, daje możliwość osobie atakującej wypróbowanie swojej siły. Ważne są tutaj zamiany ról w parach. Ćwiczenia "przeciw" pozwalają na kontrolowanie własnych zachowań agresywnych.

Ćwiczenia "razem"


     Charakteryzuje się jednakowym zaangażowaniem się partnerów, równowagą wkładu wysiłku fizycznego, co prowadzi do wytworzenia się atmosfery wzajemnego zaufania, zrozumienia, współpracy.



PROPOZYCJE ĆWICZEŃ METODĄ RUCHU ROZWIJAJĄCEGO
DLA RODZICÓW I DZIECI


ĆWICZENIA "Z"


"Lustro" Rodzic i dziecko siedzą naprzeciwko siebie. Dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy. Rodzic naśladuje ruchy dziecka. Zamiana ról.
"Turlanie" Dziecko leży na podłodze. Rodzic turla je w różne strony. Zamiana ról.
"Wóz" Rodzic ciągnie za kostki dziecko, które leży na plecach.
Podobne ćwiczenie - dziecko siedzi na kocyku. Rodzic chwyta skraj koca i ciągnie siedzące na nim dziecko po podłodze.
"Fotelik" Rodzic w siadzie skrzyżnym. Dziecko siada na skrzyżowanych nogach rodzica i wtula się w niego. Ten kołysze dziecko w rytm muzyki relaksacyjnej.
"Tunel" Rodzic wykonuje tzw. "koci grzbiet" tworząc tunel. Dziecko przechodzi pod tunelem w różnych kierunkach.
"Plastelina" Dziecko leży na dywanie - nogi wyprostowane, ramiona wzdłuż tułowia. Rodzic "lepi z plasteliny" wg własnego pomysłu np. unosi nogę, zgina łokcie, przetacza na bok, zwija dziecko w "kłębek". Dziecko biernie poddaje się "lepieniu".

ĆWICZENIA "PRZECIWKO"


"Kłębek" Dziecko zwija swoje ciało w kłębek. Rodzic próbuje je rozwinąć. Zamiana ról.
"Kłoda" Dziecko leży na dywanie. Udaje że jest bardzo ciężką kłodą. Rodzic próbuje podnieść dziecko. Zamiana ról.
"Ciężar" Dziecko "uczepione" nogi rodzica. Rodzic idzie powoli i ciągnie dziecko, które stawia opór.
"Walka kogutów" Rodzic i dziecko naprzeciwko siebie w pozycji kucanej. Otwartymi i zwróconymi do siebie dłońmi razem próbują się przepychać i nawzajem przewrócić.

ĆWICZENIA "RAZEM"


Siedząc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, dziecko kładzie się na plecach. Rodzic przyciąga je do siebie. Stojąc przodem do siebie i trzymając się za ręce. Palce stóp ćwiczących złączone. Dziecko odchyla się od rodzica. Dziecko stoi tyłem do rodzica. Nie odrywając nóg od podłogi "upada" na ręce rodzica.
 

Zamieściła Katarzyna Kalińska

100firm